8 maart 2023 10:15
Jaimy Cornelissen
Paasberg - VVO
We mochten eindelijk weer opdraven, nadat we 2 weken geen wedstrijd gespeeld hadden. Dit keer tegen VVO, daar hebben we al vaker tegen gespeeld. Alleen voor mijn gevoel nooit thuis, altijd uit. De resultaten waren altijd dichtbij elkaar, dus de verwachting voor vandaag is niet anders. Wat ons vooral blij bleef is de trainer van de tegenpartij, die met -5 en sneeuw op z’n teenslippers liep. Hij was er inderdaad weer, alleen onherkenbaar met schoenen aan.
Voor de wedstrijd begint, even snel showen met de nieuwe trainingspakken en tassen. Weet niet of het al genoemd is, maar door ene Jaimy Cornelissen is het gesponsord 😂. Snel trainingspakken uit en warming up, helaas de tegenstander weer “maar” 6 man. Waar wij er weer 11 hebben. Dit is geen doen meer, nu hebben we samen besloten om 2 pupillen elke week thuis te laten zodat iedereen een beetje aan het voetballen komt.
1e helft
We beginnen, maar lijkt wel of er iets niet klopt. Het veld is smaller en volgens mij wat korter dan het hoort. Maar goed we zijn nu toch al begonnen, en hoe! Direct zitten we vol in de aanval, de ene kans na de andere kans. Totdat de 1-0 eindelijk binnen valt, Bilal die de overzicht houdt, de bal goed voorgeeft en daar is onze snelle rakker weer. Liam prikt hem binnen. 1-0. Bilal die sowieso lekker aanwezig was in het begin, liet gelijk weer van zich horen. Met een hard schot beland de bal op de lat. Dit gaat lekker, de handen van Jan de trainer gaan weer in zijn grote jas en je ziet de geruststelling van zijn gezicht afspatten.
Gelijk na de actie, pakt Bilal weer de bal op. Hij schiet, laag over de grond in de hoek. Onhoudbaar voor de keeper. Tot ergernis weer met de punt, waar vaak op de trainingen wordt gehamerd om dat niet te doen. Maar wat moet je zeggen als die elke keer zo scoort 😅 2-0. Dan krijgt onze Annie de bal. Hier moet ik even wat uitleg over geven, ze hebben afgelopen weken/maanden alles vernieuwd bij de Paasberg. De borden zijn vernieuwd, reling geplaatst en ook nog hele hoge hekken geplaatst zodat de bal er niet meer overheen geschoten “kan” worden. Niemand van de grote jongens is het gelukt. Tot dat onze schoffelaar de bal krijgt, ze raakt hem verkeerd. Hoog over het hek heen 😂. Bij American Football 🏈 waren ze er trots op geweest. Gelukkig kwamen we weer snel aan een doelpunt, 3-0 wederom Bilal. Goede aanval, niks mis mee. Nog een paar minuten tot de 1e helft afgelopen is. Dan krijgt onze keeper Jay Jeronimus de bal, hij vindt voetballen ook leuk en ontwikkeld zich prima in beide opzichten. Hij ziet niemand vrij staan, en denkt laat ik het maar zelf doen. Hij schiet vanaf z’n eigen goal HARD! Het zal toch niet? Ik hoor vanaf de kant “Lekker Jay!”. Hij zat er al in voordat ik het kon zien. 4-0 met een scorende keeper. Wat wil je nog meer?
2e helft.
Hele team eruit, alle wissels erin. Dat mag geen probleem zijn met 4-0 voorsprong en nog geen kans weggeven. Dat zou je denken in ieder geval, al snel valt de 4-1. Mooi steekballetje tussendoor, netjes afgerond. Het geloof komt terug. Janissa probeert nog van alles weg te halen, Quinten draait de verkeerde kant op. Dat is wel heel snel 4-2. Zelf komen we niet aan aanvallen toe, vooral ook omdat er veel overtredingen worden gemaakt en elke speler van VVO op theaterschool heeft gezeten. Bij elk tikje, komt de wonderspons tevoorschijn en ze kunnen weer door. Omar krijgt de bal, kleinste man van het veld. Die schiet met een volley op goal. Ook op de lat. Dat was zonde. Vooral omdat we anders weer uit hadden gelopen.
3e helft.
Weer de andere spelers erin, Constant die nog wat wijze woorden geeft aan de spelers die hij bij de KNVB trainer cursus heeft opgepikt. Jan die ze scherp zet. Kijken wat er gebeurd. We mogen blij zijn dan Jay vroeg naar bed is gegaan, en zijn dag had. Want wat een reddingen maakt hij vandaag weer. 1 op 1, harde schoten, hoge schoten. Bijna niks kon hem passeren. Ik hoop niet dat de scouts van de graafschap of Vitesse dit lezen. Anders zijn we hem zo kwijt 😅. We spelen beter, Jessey knokt voor elke meter. Voorin lopen we te ploeteren. Alleen dan toch, valt de 4-3. Niet te geloven. Gaan we het dan toch weggeven. Wat opvalt is dat Jan nog steeds de handen in de zak heeft. Bij 4-0 begrijp ik het wel, maar bij 4-3 zou ik me toch niet meer zo kunnen beheersen. Ik vraag het hem op de man af. Of hij geen passie meer heeft voor het trainersvak. Maar het bleek dus dat hij hard heeft getraind en voor het eerst 70 KG bankdrukken had gedaan, en zijn armen niet meer goed kon bewegen. Blij dat Jan “Bodybuilder” Klaver dat uit de wereld heeft geholpen. Terug naar de wedstrijd, het wordt steeds grimmiger. Duwen, trekken, schopjes hier en daar. Weer een vrije trap voor VVO, gevaarlijke afstand. Muurtje neergezet door de keeper. Zie ik iemand over de grond kruipen, Jessey. Is die moe? Is die geblesseerd? We roepen naar hem wat er is, bleek dus dat hij gekozen had om muurligger te gaan worden 😂. Aankomende week geen FIFA-spelcomputer voor hem. Vrije trap gaat naast, kwam uiteraard omdat Jessey in de muur lag.
4e helft.
Laatste groep erin, zorgen dat we alles achterin dicht houden. Niemand mag er meer langs en hopen op een counter. Dit hadden Janissa en Quinten iets te letterlijk begrepen. Janissa schopte 3x iemand “per ongeluk” met maat 40 bijna. En Quinten had karate kid gezien. Niet 1 deel maar alle 3 de delen. Gelukkig niemand serieus geblesseerd, wel veel overvloed aan tranen bij de tegenstander. Dat werd alleen maar erger omdat wij ook nog de 5-3 maakte. Amy, kreeg een schop tegen de enkel. Die heb ik nog nooit zien huilen. Ik dacht dat ze gewisseld moest worden maar ze zette de pijn om in agressiviteit. Ze blokt 2x een speler, neem de bal mee. Geeft een super bal op onze spits Simon. Die we tot nu toe weinig gezien hebben en prikt hem in het hoekje. De blijdschap is groot. Daarna begon het hele team te huilen van VVO, zonder bal, met bal, door de wind, door de regen. Blijkt dat ze niet vaak verloren hebben en daar nog niet goed tegen kunnen. Afgelopen 5-3! Gelukkig over de streep getrokken. Nu de penalty’s nog, om heel eerlijk te zijn heb ik niet alle penalty’s gezien, alleen die van Jessey. Die maakte een “Shake? Shake?” dansje voordat hij schoot en schoot hem binnen. Toen begonnen bij mij de tranen te vloeien van schaamte en ben maar naar binnen gedoken om mezelf te troosten met een broodje frikandel. Volgende week 08.30 uit naar RKHVV. Ik kijk er al naar uit 😅.
Oh ja, Jay mocht nog mee met het 1e elftal. Ik dacht dat de keeper geblesseerd was ofzo maar hij was pupil van de week. Leuk en verdiend 💪.
Jaimy Cornelissen.
Bron:
fotografie: Constant Kusters
